Renklerin dansıyla bezendi kâinat,
Her ton bir duygunun ifadesi aslında.
Kırmızı aşkla, mavi hüzünle yâd,
Yeşil umutlar, sarı mutluluğun sesi.
Gökyüzüne bak, mavinin hâkim olduğu o ana,
Denizin koyusundan, gökkuşağının rengârenk tonuna,
Her biri ayrı bir şiir, ayrı bir hikâye anlatır özünde,
Renkler Üzerine Şiirler, gözlerin gördüğü her an.
Kırmızı, yangının, güzelliğin ve cesaretin rengi,
Canlı, ateşli, içten, dudaklarda bir gülücük bırakırken,
Portakalı sıcaklığında güneşin batışını seyre daldığımız,
Ve sarı, neşeyle, çocuksu bir huzur sunar her buluta.
Yeşilin milyonlarca tonu var doğada saklı,
Her yaprak, her çimen, canlılığın öpücüğüdür adeta.
Mavinin huzuru her dalgada, gökyüzünde bir başka,
Ruha dokunur, serinletir, sakinleştirir hüznüyle.
Mor tutkuların, üzüm bağlarının, lavantanın hikayesi,
Zengin, derin, esrarengiz bakışlarda saklı kalan.
Beyaz saflığın, temizliğin, başlangıcın simgesi,
Her yeni sayfada, her kar tanesinde yeni bir umut yeşertir.
Renklerin dilinde gizli, her biri bir şair edasıyla,
Şiirler yazılır gözlerimizin gördüğü her bir karede.
Kâinatın, fırça darbesiyle tuvale dökülen şiirleri bunlar,
Renklerle örülü, hayatın içindeki büyülü anlatım.