Venüs, Güneş Sistemi’nde Güneş’e en yakın ikinci gezegen olup, adını Roma mitolojisinde aşk ve güzellik tanrıçası olan Venüs’ten alır. Dünya’ya boyut ve yapı olarak oldukça benzer olduğu için sık sık “ikiz gezegen” olarak adlandırılır. Ancak yüzey koşulları ve atmosferi açısından Dünya’dan büyük farklılıklar gösterir.
Venüs’ün atmosferi, yoğun karbondioksit gazı ve bulutlarla kaplıdır ki bu bulutlar sülfürik asit damlacıklarından oluşur. Bu yoğun atmosfer, gezegen yüzeyinde inanılmaz derecede yüksek bir sera etkisi yaratır, bu da Venüs’ün yüzey sıcaklığının yaklaşık 465 derece Celsius’a ulaşmasına neden olur. Bu sıcaklık, Venüs’ü Güneş Sistemi’ndeki en sıcak gezegen yapar.
Venüs’ün dönüşü, diğer gezegenlerden farklı olarak, saat yönünün tersine ve çok yavaştır. Bu, bir Venüs gününün, bir Venüs yılından daha uzun olması anlamına gelir. Ayrıca, Venüs’ün yüzeyi, volkanik düzlükler, dağlık bölgeler ve çarpışma kraterleri ile kaplıdır, ancak suyun sıvı halde bulunmadığı için Dünya’daki gibi erozyon işlemleri görülmez.
Venüs, çıplak gözle gözlemlenebilen parlak bir gök cismi olarak, gece gökyüzünde kolayca fark edilir. Antik çağlardan beri insanlar tarafından gözlemlenen Venüs, hem sabah yıldızı hem de akşam yıldızı olarak bilinir; çünkü Güneş’in doğuşundan önce veya batışından sonra gökyüzünde görülebilir.
Venüs’ün zorlu yüzey koşulları, gezegeni araştırmayı oldukça zorlaştırsa da, NASA, ESA gibi uzay ajansları tarafından birkaç başarılı uzay misyonu gerçekleştirilmiştir. Bu misyonlar, Venüs’ün yüzeyine dair değerli bilgiler sağlamış ve gezegenin gizemlerini çözme konusunda önemli adımlar atmıştır. Venüs, hem benzerlikleri hem de farklılıklarıyla, Dünya’nın yanı başındaki gizemli bir komşu olarak bilim insanlarının ilgisini çekmeye devam etmektedir.