Bağlaç: Cümle içinde kelimeleri ya da kelime gruplarını birbirine bağlar.
Örnek: Ali kitabı okudu ve özetini çıkardı.
Özne: Cümlede yüklemi gerçekleştiren ya da durumu belirtilen kişi, nesne veya kavramdır.
Örnek: Kedi bahçede koşuyor.
Yüklem: Cümlenin olmazsa olmazıdır, eylemi ifade eder.
Örnek: Öğrenciler ders çalışıyor.
Nesne: Eylemin yöneldiği ve üzerinde gerçekleştiği kişi veya nesnedir.
Örnek: Ayşe kitabı bitirmiş.
Zarf: Eylemin nasıl, ne zaman, nerede ve ne kadar yapıldığını anlatır.
Örnek: Ahmet yavaşça odadan çıktı.
Sıfat: Isimleri niteler, onlar hakkında bilgi verir.
Örnek: Parlak güneş altında piknik yaptık.
Edat: Kelimeler arası ilişki kurarak cümle içinde yer ve zaman kavramlarını düzenler.
Örnek: Dersten sonra parka gideceğim.
Bağlaç: Cümleleri ya da sözcükleri birbirine bağlar.
Örnek: Ya yağmur yağacak ya da güneş açacak.
Ünlem: Birdenbire duyulan sevinç, şaşma, korku gibi duyguları anlatır.
Örnek: Aman! Bu ne güzel bir manzara!