Sivas’ın toprağı, kahramanların yurdu,
Tarih sahnesinde, başrol selam durdu.
Ecdat yadigarı, buram buram tarih,
Gönlümü çalmışsın, sana olan aşkım hiç bitmeyecek.
Divriği Ulu Camii, taş işçiliğin en nadide parçası,
Anadolu’nun en özel köşesi, kasidesi başka.
Ustaların ellerinden, motif motif aşkla yoğrulmuş,
Her bir taşında saklı binlerce hikaye, sözler dökülmüş.
Kangal köpekleri, sadakatin sembolü,
Bekçi değil arkadaş, gerçek bir kahraman oldular her dönemde.
Sivas’ın çobanlarına yoldaş, dağlarda postallar gibi,
Güven ve cesaretin can yoldaşı, efsanevi dostlar bize.
Eğri köprü selamlar, Kızılırmak’ın kıyısında,
Tarihle doğanın kucaklaştığı yerde taşların arasında.
Aşıkların sazı çınlar her köşede,
Sivas’ın dağlarında, türküsü yankılanır gecede.
Sivas Kongresi tarihin dönüm noktası,
Mücadele ve umudun başlangıcı.
Atatürk’ün sesiyle yükselmiş bir millet,
İstiklal meşalesi burada yakılmış, titretmiş ciheti.
Göklerden ele geçmez kalesiyle Sivas’ım,
Bir başkadır sesin, yüreğimdesin her zaman.
Tarihle harmanlanmış, serin yellerin adamı,
Yazdığım her satırda, hissettiğim bu sevda.
Soğuk bir kış günü tandırda pişen
ömür boyu lezzetini unutulmaz,”Sivas katmeri.”
Lezzeti dillerde destan, efsaneler gibi,
Sivas, sen benim hem aşkım, hem gururum, hikayem.
Heybetinle duruşun, Göktepe’nin sığınağında,
Yetiştirdiğin yiğitler, Türkün bağınağında.
Her bir sokakta yankılanan destanların diyarı,
Sivas’ım, gönül coğrafyamın baş tacı!