Şems-i Tebrizi, 13. yüzyılda yaşamış büyük bir İslam alimi ve mutasavvıfıdır. Mevlana Celaleddin-i Rumi ile olan manevi bağlantısı ve etkileşimiyle tanınır. Şems’in öğretileri ve sözleri, özellikle Mevlana’nın eserlerinde ve Şems’in kendi sözlerinin derlendiği “Makalat” adlı eserinde bulunabilir. Şems’in özlü sözleri genellikle aşk, bilgelik, ruhaniyet ve insanın içsel yolculuğu üzerine derin düşünceler içerir. İşte Şems-i Tebrizi’ye atfedilen bazı özlü sözler:
1. “Aşk, insanı kamil eder. Eğer insanın içinde aşk yoksa, o insan hala hayvandır.”
2. “Bir insanı tanımak istiyorsan, onun nasıl sevdiğine bak.”
3. “Aşk, Allah’ın insan kalbine attığı bir oktur. O ok kimin kalbine isabet ederse, o kişi ne yaparsa yapsın, Allah’ı anmadan edemez.”
4. “Bir kimsenin sözünden ziyade, suskunluğuna dikkat et. Çünkü insanlar sözleriyle değil, suskunluklarıyla sınanırlar.”
5. “Gerçek bilgi, kitaplardan değil, Allah’ın kitabından, yani kâinattan öğrenilir.”
6. “Her şeyin bir zahiri ve bir batını vardır. Zahiriyle amel edenler sıradan insanlardır, batınıyla amel edenler ise ariflerdir.”
7. “İnsanlar iki türlüdür: Bir kısmı vardır ki, onlarla oturup kalktıkça insan kendini unutur. Diğer bir kısmı vardır ki, onlarla oturup kalktıkça Allah’ı hatırlar.”
8. “Aşk, bir denizdir ve akıl da bu denizin kıyısında duran bir çocuktur. Akıl, denizin sadece kenarını görebilir, fakat aşk bütün denizi içine alır.”
9. “Bir insanın asıl amacı, kendi nefsini tanımaktır. Nefsini tanıyan, Rabbini de tanır.”
10. “Dünya bir köprüdür, geçip gitmek için var. Sakın bu köprü üzerine evler yapmayasın.”
Şems-i Tebrizi’nin sözleri, onun derin manevi anlayışını ve insanın iç dünyasına yönelik vurgusunu yansıtır. Bu sözler, yüzyıllar boyunca birçok insanın hayatına ilham kaynağı olmuş ve olmaya devam etmektedir.