Osmanlı Türkçesi, Osmanlı İmparatorluğu döneminde kullanılmış zengin bir dil yapısına sahiptir. Bu dil, Arapça ve Farsça’dan alınan kelimelerle Türkçenin harmanlanması ile oluşmuş bir dil özelliği taşır. Günümüz Türkçesinde de zaman zaman Osmanlı Türkçesi’nden gelen kelimeler kullanılmaktadır. İşte bu tarihi dile ait bazı kelime örnekleri:
1. Hünkâr – Padişah, imparator.
2. Seferberlik – Savaş zamanında orduyu harekete geçirme, askere çağrılma işi.
3. Mahfil – Toplanti yeri, bir grup insanın çoğunlukla önemli bir iş için toplandığı yer.
4. Müsameret – Geceleyin yapılan sohbetler, eğlenceler.
5. Lâlezâr – Lale bahçesi.
6. Serasker – Osmanlılarda genel komutan anlamında kullanılan bir rütbe yada o görevdeki kişi.
7. Müverrih – Tarih yazan, tarihçi.
8. Divanhane – Divanın toplandığı yer, yani meclis binası.
9. Kethüda – Büyük malikane veya hanların yöneticisi.
10. Berat – Resmi belge, özellikle ayrıcalık tanıyan veya bir göreve atayan resmi yazı.
Bu kelimeler Osmanlı Türkçesinin zengin dil mirasının sadece küçük bir bölümünü temsil eder ve bu dilin estetik yapısını günümüze taşır.