Nankörlük, insan ilişkilerinde karşılaşılan olumsuz davranışlardan biri olarak görülür ve birçok kültürde, edebiyatta ve felsefede eleştirilmiş, kınanmıştır. İşte nankörlük ile ilgili bazı özlü sözler:
1. “Nankör insan, iyilik gördüğü kuyuya tüküren kişidir.” – Türk Atasözü
2. “Nankörlük, kötü insanların en kötü alışkanlığıdır.” – Plutarch
3. “Nankör bir kişiye iyilik yapmak, denize yazı yazmak gibidir; izi hemen kaybolur.” – Aesop
4. “Nankörlük, zayıf insanların işaretidir. Güçlü insanlar ne aldıklarını unutmazlar.” – Honoré de Balzac
5. “Nankör insan, iyilik yapanın elini ısırır.” – George Herbert
6. “Nankörlük, insan ruhunun en büyük lekesidir.” – İmmanuel Kant
7. “Nankör birine yapılan iyilik, kara deliğe atılan yıldız gibidir; kaybolur ve hiçbir zaman ışık vermez.” – Samuel Johnson
8. “Nankörlük, insanın kendi değerini küçültmesidir.” – Benjamin Franklin
9. “Nankör insan, güneşin sıcaklığını unutan buz parçası gibidir.” – William Shakespeare
10. “Nankörlük, insanın kendi vicdanına karşı işlediği bir suçtur.” – Cicero
11. “Nankör insan, geçmişteki iyilikleri gelecekteki kötülüklerle öder.” – Thomas Fuller
12. “Nankörlük, insanın kendi içindeki en büyük düşmandır.” – Seneca
13. “Nankör bir kalp, hiçbir zaman mutlu olamaz; çünkü aldığı her şeyi hak ettiğini düşünür.” – Henry Ward Beecher
14. “Nankörlük, insanın kendi iyiliğine kör olmasıdır.” – Sophocles
15. “Nankörlük, insanın kendi iyiliklerini unutup, başkalarınınkini hatırlamasıdır.” – John Chrysostom
Bu sözler, nankörlüğün insan ilişkilerindeki olumsuz etkilerini ve bu davranışın bireysel karakter üzerindeki yansımalarını vurgulamaktadır. Nankörlük, genellikle kişinin aldığı iyilikleri unutması veya takdir etmemesi olarak tanımlanır ve bu tür davranışlar toplum içinde genellikle hoş karşılanmaz.