Gönüllerin sultanı Mevlana,
Sözleriyle binlerce cana cana.
“Ne olursan ol yine gel,” dedi,
Aşkla, umutla, her dem bezenmiş kelimeleriyle.
Semazenler döner dursun huzurunda,
Her dönüşte bir sır saklı bu topraklunda.
Aşkı öğütler, insanı sever,
Mevlana’nın mesajı zamanı aşar, gider.
“Ölüm yoktur, toprağa karışmak var,”
Şair, felsefenin ötesinde bir yıldız gibi parlar.
Gel, sus ve dinle bu sonsuz müziği,
Mevlana’nın şiiri, gönlün suskunu, ruhun eziği.
Gönül gözüyle bakınca dünyaya,
Kederler azalır, yaşam bulur anlamıyla.
Her ne ararsan kendinde ara,
Bulunduğun yerde açar gönül çiçekleri, Mevlana’nınla.