Köylerde sabah erkenden başlar hayat,
Horoz sesiyle dolar avlu, tarla, bağ.
Doğanın içinde, ağaçlar altında, yöresi nasıl tat!
Her köydeki bu canlılık, asla olmaz yağ.
Tüter ocaklar, köy evlerinde sabırla,
Ekmek kokusu sarar her yanı, afiyetle.
Ahşap kapılar gıcırdar açılırken, sadelikle,
Bir komşuluk vardır burda, dürüst ve sıcakla.
Çocuklar koşar kırlarda, özgür ve rahat,
Kurulan oyunlar, dolu neşe ile kırmızı yanak.
Derelerden su sesi gelir, büyüleyici bir akış,
Köy yaşamının ritmi, doğanın bir parçası, huzur dolu neviş.
Bağrından toplar köylü, emeğiyle meyvesini,
Tarlasını sürerken bile saygıyla, sevgiyle bakar toprağa.
Hayvanlarına seslenir, adlarıyla, bilir hepsi bir niş.
Doğa ile insanın dansıdır bu, yorulmak bilmez yaşa.
Akşamüstü, gün batarken en güzel,
An gelir, köy meydanında toplanır her kes.
Anlatılır yaşanmışlıklar, eski ne varsa,
Yıldızlar çıkar, tekerlerle dolup taşar dertleşme ses.
Bu köyün şiiri, sadedir, samimi,
Yaşatır büyükanne öyküleriyle, geçmişe selam.
Her köşesinde aitlik hissi, insanı sarar derin,
Köylerde yaşam, tabiatla iç içe, huzurlu ve tam.