Gözlerimizde yüzen umudun dört kıtası,
Bir kıtada kır çiçekleri, birinde mavi ufuk.
Bir yanda sarı çöl sıcakları dört yanım ıssız,
Şiir olur, çöllerde serin bir hurma dalı sukut.
Şehir caddelerinde kaybolan hikâyelerde,
Bir kıtada yağmurun şarkısı, birinde güneşin dansı.
Sığınırız kelimelerin gölgesine gecelerde,
Şiir olur, dudaktan dökülen her bir umut hamsi.
Denizlerin ötesine yelken açan cesarette,
Bir kıtada fırtınalar, birinde sakin koylar var.
Yıldızlara usulca dokunurken gece sessizce,
Şiir olur, karanlıkta parlayan bir yıldızlar zırh.
Dağların doruğunda, vadilerin derinliğinde,
Bir kıtada buzulların soğuğu, birinde yeşil bahar.
Her kıta bir umut, her satırda bir nefes dinle,
Şiir olur, doğanın dilinden anlayan her insana yar.