Kış gelir beyaz örtüyle, sessizce usulca,
Kar taneleri dans eder, gökyüzünden huzurla.
Her yanı bürür beyaza, dünya sanki masalda,
Buz tutmuş dallarında, kristaller parıldar.
Soluk alır doğa yavaş, dinlenir topraklar,
Üşür göller, nehirler, buzlarla kaplanır.
Çocuklar kardan adam yapar, mutluluklarla,
Kızaklar süzülürken, bembeyaz yamaçlarda.
Kırağıyla kaplı her yaprak, kışın el işi,
Kimi zaman sert eser, kış rüzgarları şişi.
Şömine başında hikayeler, geçmişin izi,
Sıcak çayın buharı, ansızın içi ısıtır bizi.
Soğuk günlerin getirdiği, değişik bir telaş,
Evlerde pişer kestane, tarçınla nar ekşisi.
Özlenir yazın sıcağı ama kış da bir başka aşk,
Her mevsiminde ayrı, güzelliklerle dolu dünya taş.