İngilizce cümle kuruluşu genellikle özne (subject), yüklem (verb) ve nesne (object) sıralamasına göre yapılır. İşte bu kurala uygun birkaç örnek:
1. Özne + Yüklem + Nesne:
– She plays the piano. (O, piyano çalar.)
2. Özne + Yüklem + Zarf:
– He runs quickly. (O, hızlı koşar.)
3. Özne + “to be” fiili + Sıfat:
– They are happy. (Onlar mutlu.)
4. Özne + Yüklem + Nesne + Yer/Zaman Belirteci:
– I will meet you at the mall tomorrow. (Yarın seninle alışveriş merkezinde buluşacağım.)
5. Soru cümlesi – Yardımcı fiil + Özne + Ana yüklem:
– Do you understand the question? (Soruyu anladın mı?)
6. Özne + “have/has” + Nesne:
– We have a book. (Bizim bir kitabımız var.)
7. Emir cümlesi – Yüklem + Özne (genelde özne gizlidir):
– Sit down! (Otur!)
8. Özne + Yüklem + İki Nesne:
– She gave him a gift. (O, ona bir hediye verdi.)
9. Özne + “can/could” gibi modal fiiller + Ana yüklem:
– You can see the stars tonight. (Bu gece yıldızları görebilirsin.)
10. There is/There are ile başlayan cümleler:
– There is a book on the table. (Masanın üstünde bir kitap var.)