Doğanın özü, dostlarımız onlar,
Türlü türlü hayvan büyüsü, doğa anar.
Evde dost kedi, köpek ya da bir kuş,
Can dostları gören insanlık kucak açar, hep duyar.
Kuyruklarını sallar köpekler neşeyle,
Cıvıldaşır kuşlar, öterler hep bir ağızdan.
Kediler yuvarlanır yün yumağıyla gayet keyifle,
Her hayvan ayrı bir dünya, müthiş bir hayranlıkla bakarsın.
Atlar koşar, uçar adeta kır aşırı,
Ejderha değil belki ama yüreklerde ağırlıkları.
Balıklar süzülür suyun derinliklerinde hürriyetle,
Her biri özgür, rahatça yaşar anlı şanlı.
Kanat çırpar kanarya kafeste özlemle,
Derin ormanların sessiz bekçisi baykuş.
Keloğlan’ın arkadaşı eşek seslenir gururla,
Ve kaplumbağa, yavaş yavaş çok şey anlatır, anlatır ardı sıra.
Dağlarda keçiler, zıplar kayalıklarda,
Merakla bakarlar dünyaya, hâlâ.
Yunuslar dans eder, suların şımartan dağlarında,
Birlik, sevgi derler, insanlara çağlar ötesinden flaşlarla.
Gezegenimiz bu çeşitlilikle güzel,
Hayvanlar, onlar anın mücevheri elbette.
Sahip çıkalım, onlar bizim doğa ile köprü,
Şefkat, sevgi ve umut sunan sonsuz kıymette.