Gün olur, hüzünleri bir kenara bırakırsın,
Ayaklanıp atarsın kederin zincirlerini.
Umutla sarılırken ışığa, hürlüğe,
Güneşin altın kollarında bulursun sevincini.
Gün olur, anlarsın her şeyin bir vakti olduğunu,
Dalışlar, yükselişler, dönüşler yoluyla.
Her bir döngüde bilgi, her bir adımda hikmet,
Hayatın kitabını okur yazarsın soluğa.
Gün olur, aşk kapını çalar sessiz sedasız,
Gözlerin gözlerine kilitlenir ansızın.
Onda bulursun kayıp parçanı, kendini,
Bir ömür boyu sürecek yolculuğun başlangıcı.
Gün olur, geleceğe dair düşler kurarsın,
Yeşerir umutlar, yeşilin her tonunda.
Her yaprak, her çiçek bambaşka bir lisan,
Seni saran, sarmalayan yaşamın o kutlu döneminde.
Gün olur, geçmişin tozunu silkeleyip,
Yeni sayfalar açarsın göz kırpmadan.
Her gün bir öncekinden daha anlamlı,
Çünkü yaşam su gibi akar an be an.
Gün olur, gökyüzüne bakarsın derin derin,
Her yıldız sana bir hikaye anlatır gizlice.
Ve sen gülümser geçersin yıldızların altından,
Her sabah daha bir hikaye ile güne başlar.
Gün olur, yaşamın bu sonsuz döngüsünde,
Her gün bir yeniden başlangıç, her gün bir bayramdır.