Gazze, yüreğimde yara, gözlerimde yaş,
Her köşesi tarih, her sokağı an bir başka.
Bir hüzne yaslanmış çocukların arası,
Kardeşlik şehri, direnişin ve umudun ta kendisi.
Denizin mavisiyle yarışır umutların,
Fakat gökyüzü sık sık kararır duman altı.
İnsanları, tarih boyu, direngen ve vakur,
Her bir duvarında yoksullukla mücadele hakim.
Tanklar sürülse de umutları söndüremez,
Çünkü kalplerindeki iman yerleşiktir nefes nefes.
Gazze, özgürlük mücadelesinin sembolü,
Ne kadar yıkılsa da, ayaktadır hep gururlu.
Çocuklar sokağa çıkıp oynayamasa da,
Rüyalarında özgürce koşar durmadan.
Kadınlar, erkekler, bir dirayetin anıtı,
Hayatın her anında, kahramanca bir direniş sergiliyor.
Gazze, ufukta umut var oldukça,
Silinmez, unutulmaz, kök salmış bir savaş.
Her taşında, her tozunda, hikayeler biriktirir,
Şairler, yazarlar, onu anlatmakla bitiremez.
Gözyaşlarınız, Gazze, dünya duysun artık,
Gözlerinizi, yüzünüzü güldüren sabahlar yakın.
Bir gün gökyüzü açık, deniz yine mavi olacak,
Yaralar sarılacak, Gazze özgür kalacak!