Yüreği taştan da sert, ama merhametle dolu,
Gözlerinde zamanın yorgun izleri dolu.
Bir babanın düşleri, çocukları için derin,
Hayat savaşı verirken, aşkını saklar içinde.
Sabahın koynunda başlar yorulmak bilmez çalışmak,
Ömrünü adar evlatlarının rüyasını yaşatmak.
Kimi zaman sert bir dağ, kimi zaman nazik bir rüzgar,
Acıyla sınanır ama yine de sevgiden vazgeçmez.
Tutkusu oğlunun, kızının geleceği,
Bir lokma ekmeği onlarla bereketli.
Kışın ayazında, yazın kavurucu sıcağında,
Babalar çalışır, çabalar, hiç durmadan.
Öğütleriyle yol gösterir, bizlere ışık tutar,
Hatasız değildir elbet ama hep doğruyu arar.
Yıllar geçse de değeri anlaşılır nadiren,
Baba olmak kolay değil, sabır taşı gerek.
Emanetini korur, geleceğe köprü kurar,
Kendi hayallerinden vazgeçer, evlatlarına yön verir.
Kendi yüreği yanarak, onların acısını dindirir,
İşte öyle bir kahramandır babalar, sessiz ve derin.
Babaların yüreğinde gizli kalan fırtınalar,
Onlar ağlamaz, derler, gözyaşıyla değil, işte böyle yanarlar.
Acıklı bir şiire konu olan babaların yükü ağır,
Onlara armağan edelim sevgimizi, minnetle her daim.