Dostluk bahçesi yeşeren, sevgiyle dolu yer,
Soğuk günlerde içimi ısıtan, en özel meğer.
Paylaşılan sırlar, kahkahalar, yüzlerde gülücük,
Dostluk dediğin, sıcak bir yuva, huzurlu bir yuva.
Bir dost sahibi olmak, varlıklı olmaktan değerli,
Güven, samimiyetle atılan adımlar, hep beraberce.
Yanında olduğunda düştüğünde elinden tutan,
Kimi zaman bir ayna, kimi zaman bir yoldaş bulan.
Dostlar birbirine omuz verir, yolda yürür yan yana,
Bazen bir tebessüm, bazen bir gözyaşı paylaşana.
Acıda ve tatlıda, kader ortağı gibi bir arada,
Hayatın kıyısında, güçlü bir kaledir dostlarken seni bekleyen.
Sığınacak liman, rıhtımda bekleyen gemi gibi,
Zor zamanlarda sığınak, iyi günde festival gibi.
Dostluk, zamanla çatallanan bir ağaç gibi büyür,
Her mevsimde ayrı renk, her anıyla değerli bir süprüntüdür.
Dostlar arasında sözler kifayetsiz kalır bazen,
Anlatmaya yetmez kitaplar, şiirler, hatta nazen.
Öylesine derin, öylesine büyük ki bu bağ,
Dost dediğin, hayat boyu sürecek bir aşk.
Yıllar geçse de değişmeyen, yıpranmayan,
Sımsıkı tutunan ellere, sonsuza dek süregiden.
Dostluk ne güzel ne kutsal, her daima var olan,
O yüzdendir insanın, dostuyla doludur her an.