Yemyeşil ağaçlar, dalında türlü çiçek,
Dağların ardında ağaran eşsiz şafak.
Rüzgarın dilinden dökülen huzur hece hece,
Doğayı sevmekle başlar her günün en güzel gece.
Nehirler şarkı söyler, kayalar sessiz dinler,
Kuşlar neşeyle öter, yürekler onlarla güler.
Toprağın kokusu sarar, dört bir yanı bürür,
Doğanın kucağında her derdimize çare bulunur.
Ormanın derinlikleri bir başka dünya demektir,
Her yaprak, her böcek bir hayat öğretir.
Gün batımı yaklaşır, gökyüzü al al olur,
Doğa ananın resmi, her renkle can bulur.
Kır çiçekleri süsler, yollarımızı kenarını,
Her biri farklı, her biri özgür, doğanın yıldızları.
Denizin ötesinde güneş yavaş yavaş batar
Ve doğa sever insan, manzarayı içine çeker.
Ne büyük servetimiz doğayı sevmek, korumak,
Bu aşkı yaşatmak, geleceklere aktarmak.
Doğa sevgisi en saf, en temiz duygudur belki de,
Yaşamak ve yaşatmak için son derece değerli.