Doğa sevgisi, insanların çevresel güzellikleri ve doğal çevreleri koruma isteğiyle iç içe geçmiş bir duygudur. Bu sevgi, ormanda yürüyüş yapmak, nehir kenarında oturup suyun sesini dinlemek ya da bir dağın zirvesinden etrafa bakmak gibi basit ama derin deneyimlerle beslenir. Doğal dünyaya duyulan bu derin saygı, bireylerin çevreyi koruma ve sürdürülebilir yaşam biçimlerini benimseme konusunda daha bilinçli olmalarına yol açar. Örneğin, bir orman gezisinde çevreye zarar vermeden, doğadaki canlılarla uyum içinde zaman geçirmek bu sevgiyi pekiştirir. Doğayı sevmek, onu korumak demektir; çünkü doğada her şey birbiriyle bağlantılıdır ve bu sistem içinde insan da bir parçadır. Bu yüzden doğa sevgisi, gelecek kuşaklara daha yaşanabilir bir dünya bırakma sorumluluğu taşır.