Yeşil dağların ardında, gökyüzü masmavi,
Bir zamanlar temizdi, şimdiyse her yanı gri.
Dereler coşarken, şırıl şırıl akarken,
Zehir oldu akıntı, canlar yok olup giderken.
Ormanlar kraliçesi, yemyeşil ağaçlar,
Kesilip duruyor, bitiyor her bahar.
Kuşların cıvıltısı, artık duyulmuyor,
Nerede o eski, temiz dünyamız soruyor.
Denizler, mavi denizler, dalga dalga çağlar,
Pet şişelerle dolu, canlılar ne ağlar.
Balıklar çırpınırken, ağlarda can verirken,
İnsanoğlu durmuyor, daha da beter ederken.
Havaya bırakılan, karbon siyahı zehir,
Yutmuyor artık dünya, kaldırmıyor bu dehşeti.
Nefes almak zor, çocuklar, yaşlılar nasıl geçinsin?
Bu gidişatı değiştirmezsek, nasıl yaşayacağız pek bilinsin?
Sorumluluk çağrımız, yankılanmalı dört bir yan,
Her birimiz bir adım atsak, kurtulur bu insan.
Toprağa, suya, havaya saygı göstermeli,
Dünyamızı korumak için el ele vermeli.
Yeniden yeşertmeli, o eski ormanları,
Temizlemeli denizi, akması için dereleri.
Bırakmalı gelecek nesillere, temiz bir çevre,
Her bir canlı için, yaşanabilir bir dünya bekle.