Korkuların ardına saklanmış yüreklerde,
Cesaret bir kıvılcım, yayılır ekseriyetle.
Her karanlık köşeyi aydınlatır cesur adımlar,
Yıkıp engelleri, aşar dağları, engin denizler.
Yolunu gözler hep ileriye dönük,
Cesur insan bakar yıldızlara, yüksek.
Göğsünü gere gere yürür geleceğe,
Kimi zaman dikenli, kimi zaman ise çiçekliğe.
Umudu kuşanan, avuçlarında yarının tohumları,
Ekinler sağlam, yeşerir cesaretin koynunda umutlar.
Tutulmaz geri, yüreklerin atışında bulur ritmini,
Karanlıkta bir ışık, lal olan dillerde bir şiir gibi.
Ona dair söylenmiş sözler asla yeterli gelmez,
Çünkü cesaret, yaşamaktır; korkuya inat, hep ilerlemek.
Yelken açar bilinmezlere, olur kendine pusula,
Korkularını yener, çünkü bilir ki her sabah mutlaka bir güneş doğar.
Cesaret bir tohum, sevgiyle sulanır,
Ve metanetle, gün gelir filizlenir.
Çünkü cesaret, insanı insan eder,
Yüzleşince gerçeklerle, içinde bir dev doğar.
Her cesur yürek, tarihe bir iz bırakır,
Aşkla, tutkuyla dolu öyküler yazılır.
Öyleyse tutun cesaretinize, sakın ha bırakmayın,
Güçlü adımlarla yürüyün, göklere kanat açın.