Bisikletin icadı, birçok aşama geçirerek ve birkaç kişinin katkılarıyla gelişmiş bir süreçtir. İnsanlık tarihinde ulaşımı kolaylaştıran önemli araçlardan biri olan bisiklet, 19. yüzyılda forma kavuşmuştur.
Bisikletin öncülü olarak kabul edilen ilk tasarım, Alman baronu Karl Drais von Sauerbronn tarafından 1817 yılında yapıldı. Drais, “Draisine” adını verdiği bu aracı, iki tekerlek üzerine monte edilmiş basit bir tahta çerçeveden oluşturmuştu. Kullanıcı bu aracın üzerine oturarak ayaklarıyla yeri ittirerek ilerliyordu. Bu buluş, bisikletin evrim sürecinin başlangıç noktası olarak görülmektedir.
Bundan sonraki yıllarda, 1860’larda Fransız mucitler Pierre Michaux ve Pierre Lallement, Drais’in tasarımını geliştirerek, tekerleklere pedal eklemişler. Bu sayede, insanların sadece ayaklarıyla ittirmek yerine pedal çevirerek ilerlemeleri mümkün hale gelmiştir. Bu model “velosiped” olarak adlandırılmıştır ve modern bisikletin daha yakın bir öncüsü olarak kabul edilir.
1870’lerin sonlarında, İngiliz mucit James Starley önemli gelişmeler yaparak dönemin popüler “penny-farthing” (yüksek tekerlekli bisiklet) tasarımını yeniliklerle donattı. Starley, “Rover” adını verdiği modelinde, arka tekerlek büyük ön tekerleğin olduğu yapıyı değiştirerek, iki tekerleği de aynı boyutta olan ve daha güvenli bir tasarım sunmuştur.
1890’lar ise modern bisikletin gerçekten şekillendiği dönemdir. Bu yıllarda, bisikletler zincir tahrik sistemine kavuştu, tekerlekler daha dayanıklı malzemelerle (kauçuk) kaplandı ve çerçeve yapısı günümüz bisikletleri ile benzer bir yapıda tasarlandı.
Bisikletin icadı ve evrimi, birçok kişi ve inovasyonun birikimiyle şekillenmiş, günümüzdeki popüler ve çevre dostu ulaşım araçlarından biri haline gelmiştir. Bisiklet, hem spor hem de günlük kullanım amacıyla milyonlarca kişi tarafından tercih edilmekte ve geliştirilmeye devam etmektedir.