Begüm, bir isimde gizli yüce zarafet,
Gönüllerde süzülen tatlı bir saadet.
Edepte bir örnek, anlamıyla şeref,
Güzel bir şiir gibi akar, dillerde safiyet.
Bilge bir sultan gibi her adımda asalet,
Eser rüzgarıyla neşe dolu cemiyet.
Gönlü bahar bahçe, açan çiçeklerle rengârenk,
Ümit verir bakışı, gözlerdeki fer ile emniyet.
Mavinin en koyusunu getirir gözlerinde,
İnci tanesi gibi saf, her bir kelimesinde.
Nazik bir tebessümle açar yüreklerdeki kilit,
Her duruşunda ayrı bir hikaye, bir ahenk.
İşte böğründe taşır çoğu zaman hüznü,
Sarar siler gözyaşını, olur mu hayat yoksun bu büyüden?
Mürekkep yeter mi Begüm’ü anlatmaya,
Şiir olur, her harfi dökülürken yudum yudum.
Begüm, sen ki göklere yükselen bir dilek,
Adını yazdım şimdi, mısralarımda ebediyet.
Sana özgü şiirler yazmak için kalemim hep tetikte,
Senle başlar her güzel gün, senle biter her gece.