Baba, yüreğimizin sessiz kahramanı,
Hem güç, hem şefkat, hem erinç dolu dalları.
Hayat yükünü omuzlayan, yorulmaz taş,
Sen olmasan, nasıl çıkarız bu kara baş?
Büyük ağaç, gölgesinde büyüdük biz,
Yol gösteren, düşünceye sebep olan bilge söz.
Savundun hep, karşında duran her tüzlüğü,
Bizlere adanmış bir ömür, sonsuz bir sevgi.
Evlatların için kendinden vazgeçen adam,
Gözlerindeki ışık, hepimizi aydınlatan.
Her adımda, her düşte, yanımızda senin izin,
Her başarıda, her zaferde, sen varsin kalbimizin.
Öğrettin bize sabır, cesaret, haysiyet,
Baba, sen olmasan, kim öğretir bu değerleri?
Baba, sen olmasın, kim biler derin sevgiyi,
Her günümüzde sana minnettarız, hep bitmeyen teşekkürle.