Kütüphanelerin tozlu raflarında,
Kimselerin el sürmediği sayfalarda saklıdır zaman
Bir köşede unutulmuş, az bilinen şiirler,
Kelimelerle dolu bir sandık, perdeler ardında gizli.
Bir satırında hüzün, bir dizesinde sevinç,
Okuyanı bekler bu eski dostlar sessizce.
Küçük bir isyan, bir aşk, bir yara izi,
Her bir kıta, derin bir sır, bir hasret çizgisi.
Kim bilir hangi yürekten döküldü bu sözler,
Kim hangi umutla, hangi kederle yazdı?
Her biri birer kıymetli taş, değerini bilene,
Sade, şiire gönül verenlerin dilinden anlaşılan.
Bazen bir vapur düdüğünde, bazınsa yağmur sesinde,
Yankılanır eskimiş melodiler bir şiirin sesinde.
Kısa olsalar da hikayeleri derin ve sonsuz,
Az bilinen şiirler, yaşamın gizemli yüzü.
Sar sarı yapraklarda, eskimeyen hatırlatmalar,
Bir ömrün anlamını dolduran o küçük ışıklar.
Az okunan satırlarda bulunur zamanın ruhu,
Oku ve sev onları, fısıldarlar yaşamın soluğu.