Mustafa Kemal Atatürk’ün Ankara’ya gelişi, Türk milletinin kaderini değiştiren tarihi bir dönüm noktasıdır. 19 Mart 1920’de, İstanbul’un işgal altında olduğu ve Osmanlı Mebusan Meclisi’nin dağıtıldığı bir dönemde, ulusal direnişin örgütlenmesi ve milli mücadelenin yönetilmesi amacıyla Ankara’ya ayak basmıştır. Bu stratejik karar, Anadolu’da bağımsızlık mücadelesinin merkezini oluşturmuş ve Türk milletinin kurtuluş savaşını yönlendirecek olan kararların alınmasında kilit bir rol oynamıştır.
Ankara’nın seçilmesi, coğrafi konumu ve işgal güçlerinden uzak olması nedeniyle stratejik bir tercihti. Atatürk ve silah arkadaşları, Ankara’da Türkiye Büyük Millet Meclisi’ni (TBMM) kurarak, milli iradenin tek ve gerçek temsilcisi olduklarını tüm dünyaya ilan etmişlerdir. 23 Nisan 1920’de açılan TBMM, ulusal egemenliğin simgesi haline gelmiş ve Türk milletinin bağımsızlık mücadelesine meşruiyet kazandırmıştır.
Atatürk’ün Ankara’ya gelişi, sadece bir şehre yapılan bir ziyaretten çok daha fazlasını ifade eder. Bu, milletin kendi kaderini eline alma kararlılığının ve bağımsız bir Türk devletinin temellerinin atıldığı tarihi bir andır. Ankara, bu tarihten itibaren Türk milletinin direnişinin, umudunun ve yeniden doğuşunun merkezi olmuştur. Atatürk’ün liderliğinde, Türk milleti, bağımsızlık ve özgürlük mücadelesini zaferle taçlandırmış ve modern Türkiye Cumhuriyeti’ni kurmuştur.