Gözlerimde sisler, aşk oldu mu bu sessizlik?
Adını bile bilmezken ruhunda gezinirim.
Ellerin, gözlerin bir muamma,
Kimliğin gizemli bir perde altında saklı.
Kalbimde fısıldar esen anonim bir rüya,
Gecenin koynunda gizlice yankılanır adın.
Sevgili mi oldun, yoksa bir hayalet mi?
Sana dokunamam, ama hissederim her anını.
Parkta bir bank, gökyüzü yıldızlı,
Yan yana otururuz, sessiz sedasız.
Şiirlerde anlatılan aşk bu mu?
Sesin yok, yüzün yok, ama varlığın hissedilir.
Bir bulmacanın içinde kaybolmuş gibiyim,
Her ipucu seni gösterir, çözümse meçhul.
Anonim aşkın sırrı ne? Kim bilir!
Belki de en güzeli, sır olarak kalmak bu.
Ellerimde kağıt, kalemin ucunda ismin,
Yazarım sana olan duygularımı, okuyamazsın.
Belki bir gün, bu şiirlerin rüzgarı sana ulaşır,
Anlarsın, bir yerlerde, isimsiz biri, seni düşünüyor.