Anne sevgisi, gökyüzü kadar engin,
Okyanustan derin, sonsuz bir sevgi bahçesi.
Melekler bile eğilir, onun karşısında,
Yüreğiyle sarar dünya yüzünü sıcacık kucaklaşması.
Bir gülümsemesiyle bahar getirir yüreklere,
Öfkesi bile sevgi dolu, affetmeye hazır.
Düşlerimizi büyütür, sabırla, sessizce,
Tutkusuyla, bağrında var eder bizleri aziz.
Baharda açan çiçek misali koklar,
Kışın üşüyen elleri, sevgiyle ısıtır.
Yanı başımızda, adım adım yürürken,
Şefkatiyle aydınlatır, karanlık geceleri.
Gözleri yıldızlar kadar parlak, ışıklı,
Onların içinde, mutluluk yüzümü yansır.
Elleriyle dokunduğu her şeyde bir iz,
Tıpkı kalbimizdeki yer gibi eşsiz.
Sevgisiyle kalkan, her daim koruyan,
Hayat dediği olmuş sürgünde yollarda.
Anne yüreği, dünyayı saran bir okyanus,
Her dalga bir öpücük, her akıntı bir kucaklaş.
Anne sevgisi, bir şiir, bir aşk, bir hikaye,
Kelimelere dökülse de eksik, anlatılmaz yaşanır.
Bu duygular biriktirip, yaşatır bize hayatı,
Anne, yüreğinde saklı kalsın en saf aşkın çiçeği.