Bir şiir düşün ki, ülke sınırlarını aşsın,
Gönüllerde taht kursun, dertlere deva olsun.
Kelamında ne sevinçler ne hüzünler saklansın,
Her mısraı ayrı düş kılsın, her dizesi hayat bulsun.
Kelimelerle dokunur yürek yarasına,
İncelikle sıyrılır her bir acının karasından.
Anlam yüklü her hece, derinlemesine,
Umudu örer, karanlıkta parlayan ışık huzmesi gibi hassasından.
Uzun bir yolculuktur bu şiirin her satırı,
Gezdirir seni zamanın ötesine, ruhun derinliklerine.
Her bir kıtası bir dönemeç, her bir lafzı bir hatıra,
Anlatır eskiyi, sevdiklerini, bildik ne varsa geride.
Bu şiirin kahramanları yalnızca kelimeler değil,
Her birimize ayna tutan hikayelerdir asıl.
Aşk var bu yolculukta, dostluk var, imtihan da,
Her biri ayrı bir ders, ayrı bir başlangıç, ayrı bir veda.
Anlamı derin, lafzı uzun şiirin kudretini kim bilebilir?
Nasıl dökülür içinden duygular, hangi dize dile gelir?
Kimileri anlar, kimileri anlamaz bu derin sırrı,
Ama her okuyuşta, başka bir sır fısıldar bu uzun şiire.
Anlamı uzun, anlamı geniş, rengarenk bir nehir,
Her dökülen satırda biraz daha akar, bitmez tükenmez.
Ve bil ki, bu şiir sade bir şiir değildir asla,
İçinde yaşar insan ruhunun ebedi çığlığı, dokunur zamana.
Bir şiiri anlamakla başlar belki de hayat,
Bir mısraında buluruz kendimizi, bir dizesinde yitiririz.
Anlamlı uzun şiirler, ömrümüzün özeti gibi,
Her okuyuşta yeniden doğarız, her satırda yeniden büyürüz.