Babamın eski sandığını karıştırırken arasından sararmış bir fotoğraf albümü düştü. Albümü dikkatlice açtığımda, nostaljik bir yolculuğa çıktığımı hissettim. İlk sayfada, 1990’ların başında, ailemizin yazlıkta çekilmiş bir fotoğrafı vardı. O günü hatırlıyorum; güneşli ve rüzgarlı bir gündü, martılar gökyüzünde dans ediyor, denizin kokusu tüm ortamı kaplamıştı. Annem ve babam gülümseyerek birbirlerine bakıyor, ben ve kardeşim kumdan kaleler yapıyorduk. O sıradan ama bir o kadar da özel olan an, sandığın derinliklerinden çıkarak yıllar sonra tekrar gözlerimin önüne serilmişti. Her detayıyla mükemmel olmasa da, o günün, bizim için ne kadar değerli olduğunu bir kez daha anlamış oldum. Çocukluğumun o güzel günlerini, fotoğraflar aracılığıyla tekrar yaşamak, geçmişle bağlarımı güçlendiriyor.