Şiir, duygularımızı, düşüncelerimizi ve hayallerimizi, kelimeler aracılığı ile sanatsal bir forma dökme sanatıdır. Herhangi bir deneyim seviyesine sahip olanlar tarafından yazılabilen şiirler, hayatın karmaşasında sığınacak bir liman olabilir. Şimdi ise sizlerle, amatör bir ruhla kaleme alınmış, doğanın ve insan duygularının iç içe geçtiği bir şiir paylaşmak istiyorum.
—
Baharın Müjdecisi
Penceremden süzülen hafif bir rüzgar,
Getirdi baharın ilk müjdesini.
Uyan yüreğim, çık uykundan, bak ne var!
Çiçek açmış dallarda binbir renkten izlerini.
Ağaçlar göğsünü açmış gökyüzüne,
Her yaprak bir umuda dönüşmekte.
Bulutlar dağınık, güneş ise bir güne,
Bahar rüzgarında şarkılar söylemekte.
Kuş sesleriyle doluyor her bir köşe,
Onlar da hissetmiş sevincin tadını.
Nasıl kıyamaz insan bu güzellikte yaşamaya,
Bahar, seninle yeniden doğar her bir adım.
Soğuk kış günlerinin ardı sıra,
Isıt yüreğimi, serinlet gözlerimi.
Sensiz geçen zamana sitemim var belki de,
Gel, aç kapını, toprağın, gökyüzünü.
Renk renk çiçekler açıyor yüreğimin bahçesinde,
Her biri umut dolu, taze, heyecanlı.
Bir ömür sürecek hasretle geçen bu kışın ardından,
Baharın güzelliğine dönüyorum yavaş yavaş, inanlı.