Ahilik, Orta Asya Türk gelenekleri ile İslami öğretilerinin birleşimi sonucu ortaya çıkan, Anadolu’da Selçuklular döneminde 13. yüzyılda kurulmuş esnaf ve sanatkârlar teşkilatıdır. Kurucusu olarak Ahi Evran kabul edilir. Ahilik, esnaf ve zanaatkârların hem sosyal hem de ekonomik hayatını düzenleyen bir örgüttür ve bir çeşit mesleki dayanışma teşkilatı olarak işlev görür.
Ahilik teşkilatının temelinde yer alan değerler; dürüstlük, kardeşlik, yardımlaşma ve adalettir. Ahi teşkilatı, üyeleri arasında mesleki eğitim, etik davranış kuralları ve kalite kontrol gibi konuları da düzenler. Ayrıca, toplumsal sorumluluk ve yardımlaşma konularında da aktif rol oynarlar.
Ahi kültürü, başta Anadolu olmak üzere birçok bölgeye yayılmış ve günümüze kadar etkisini sürdürmüştür. Günümüzde ahilik, hâlâ çeşitli festivaller, kutlamalar ve törenlerle anılmakta ve yaşatılmaktadır. Ahi Evran’ın öğretileri, esnaf ve sanatkârlar arasında hala saygı gören prensipler arasındadır. Ahilik teşkilatı, aynı zamanda yerel ekonomilerin gelişimine katkı sağlamış ve sosyal uyum açısından önemli bir rol üstlenmiştir. Özellikle Anadolu’da şehir hayatının ve ekonominin gelişiminde ahilik önemli bir yere sahiptir.