Ağaçlar, doğanın bize sunduğu en kıymetli varlıklardandır. Hem bize yaşam alanı sunarlar hem de dünyamızı daha yaşanabilir bir yer haline getirirler. İşte bu yüzden ağaçlar, şiirlerde de sıkça yer bulur. Şimdi ise sizlere, doğanın bu muhteşem hediyesine övgü olarak yazılmış kısa bir şiir sunuyorum:
Gök yüzüne uzanan kollarınla,
Her yaprağında hikâye saklar.
Köklerin derinlerde, gizli kalmış,
Toprağın içinde, tarih yatar.
Baharda çiçeklerinle bezeli,
Yazın gölgen serin, huzur verir,
Sonbaharda yaprak dökümünle,
Kışın kar altında dirlik verir.
Kuşlara ev, böceklere sığınak,
Ne çok hikaye biriktirirsin dalında.
Rüzgarla şarkı söyler eski dallar,
Her mevsim ayrı güzellik sunar bana.
Öyle sessiz, öyle vakur durursun,
İzler geçmişi, kucaklarsın geleceği.
Ağaç, sen olmasan bu dünya nasıl olurdu,
Sensin doğanın kalbi, yaşamın göbeği.