Dünya hepimize emanet, çiçekler, ağaçlar gibi,
Her birimiz farklı yapraklar, renklerle dolu dünyamızı süsleriz.
Bazılarımızın kanatları kırık belki, uçamayız ama yürüyebiliriz,
Engel tanımayan yürekler, hepsi birer kahraman, unutmayın bizleri.
Bir tekerlek, bir baston, gözlerde bir parıltı belki,
Farkımız var, fakat içimizde aynı sevgi,
Bir kitap gibi her insan, kapağından değil içeriği tanınmalı,
Unutmayın, her kapak ayrı güzel, her hikaye değerli.
Sesi olmayanların dilinden, gözü görmeyenlerin düşlerinden,
Akıp gider umutlar, engeller sadece basamak olur,
Her adım bir zafer, her gülümseme bir başarı hikayesi,
Engelsiz bir dünya için, el ele verip tüm kalpleri dolduralım sevgiyle.
Ön yargılar, en büyük engel aslında, yıkalım bu duvarları,
Her insan bir dünya, her dünya yaşamaya değer,
Yan yana, omuz omuza, kardeşçe yaşamak varken,
Neden ayrılık? Neden yalnızlık? Gel, içimizdeki engelleri yıkalım.
Bir tekerlekli sandalye, dans ederken sahilin kumunda,
Bir beyaz baston, sokaklarda neşeyle şarkı söylerken,
Herkesin hikayesine kulak ver, anlamaya çalış,
Çünkü her insan, her şeyi anlamak için birer fırsattır.
Engelsiz bir dünya hayal edelim,
Nerede kimsesi yoksa orada biz olalım,
Gücümüzü birleştirelim, sevgiyle örelim her köşeyi,
Her yürek bir umut, her umut bir adım daha özgürlüğe.