Eller ki, sözden öte anlatır sessizce,
Bir bakışa sığdırır sevgiyi, öfkeyi dilsizce.
Kimi zaman bir dost eli gibi sıcak,
Kimi zaman bir yabancı kadar uzak.
Tutuşur bir başka eli umutla, sevinçle,
Yazı yazarka fısıldar sayfalara hüzünle.
Bir anne eli ki, yüreğin konduğu yer,
Bir bebek dokunuşu kadar masum ve saf fer.
Eller ki, yaşamın ta kendisi işler,
Toprağa tohumları eker, başaklar biçer.
Sanatın, aşkın, emeğin gerçekteki izi,
Her bir çizgide saklar yılların sırrını gizli.
Dua ederken semaya kalkar,
Gecenin koynunda gözyaşı döker yalnız kaldığında.
Eller, köprüdür gönüller arası,
Dil olmadan konuşur, bağlar kurar arasıra.
Eller ki, ışığı tutar karanlıkta,
Eller, derman olur yaralarınla savaşta.
Marifetli, mahir eller ustaca yaratır,
Bir ressamın tuvalinde renkleri harmanlar.
İşte böyle yazar eller hayatı,
Kelimeler yetmez anlatmaya.
Ellerle dokunuruz hayata,
Eller, biçim verir kader rüyasına.