Ekmek kırıntısı yerde, bir köşede unutulmuş,
Her biri ayrı hikaye, zamana gömülüp yok olmuş,
Oysa can verir bize, topraktan gelir aşımız,
İsraf etmeyelim lütfen, değerini bilin ekmeklerin.
Buğday tarlasında başlar her ekmek hikayesi,
Emekle, alın teriyle yoğrulur kutsal nesnesi,
Fırından çıkar mis gibi, sıcacık nefesi,
Saygı göstermek gerek, her dilimi bir servet bu cesedi.
“Yemeğini bitir, ekmek kutsaldır” derdi büyükler,
Her lokma bereket, her kırıntı helaldir,
Sofrada bir dilim ekmek, öylesine değerli,
Atma, sakın ha israf etme, bu hayatta en mazlum yiyecek belki.
Bil ki, bu kutsal emanet, dünyada pek çok yerde nimet,
Açlık çeken milyonlar için ulaşılmaz bir hedef,
Onlar için hayal, bizim içinse elde her gün olan met,
Ekmek israfı, vicdanları sızlatan bir gerçek.
Dolabımızdaki bayat ekmekleri değerlendirelim,
Biraz yaratıcılıkla yeni tatlar yaratabiliriz,
Börek olur, puding olur, tost olur yeniden,
Yedikçe anlarız, aslında ne kadar kıymetli.
Öğretelim çocuklara, büyük bir sorumluluk bu,
Ekmek asla oyuncak değil, hayatın ta kendisi,
Bir kırıntı dahi olsa, hasıl olmuş büyük emekle,
Ekmek israfını önlemek, hepimizin görevid Olmalı.