Dostluk bahçesinde açan çiçeklerde,
Sevgi, umut dolu her bir tebessümde.
Bir elin diğer eli kucakladığı,
Kalbin kalbe dokunduğu yerlerde.
Güneş yavaş yavaş batarken ufukta,
Dostluk yıldız gibi parlar karanlıkta.
Sıcak bir bakış, anlamlı bir sözle,
Hayat bulur umut, çıkar yol ararken.
Kimi zaman derin bir dertle baş başa,
Yanı başında bulursun dostunu taşta.
Omuz omuza verirsin, ağırlaşır yükün,
Hafifler her dert, paylaşınca başka.
Zor günlerde dost gösterir yüzünü,
Sıkıntıda saklar seni gözünü.
Karanlıkta bir ışık, sırdaş olur,
Dostluk verir hayata yeni bir özünü.
Sonsuz bir denizde kürek çekenleriz,
Zaman zaman çıkar çalkantılı enginleriz.
Dostluk gemisiyle aşarız her dalgayı,
Beraberce çok daha güçlü, bilinmez.
Dost, kış gününde sıcak bir şömine,
Bazen yolda birlikte yenen bir ziyafet.
Şarkılarda dostluk ezgileri yükselir,
Birlikte atılan kahkahada özgürlük.
İşte dostluk budur, kelimelerde değil,
Kalpten kalbe akan sevgi nehriyle.
Bir bakışta anlıyorsun dostunu,
Dil yok, laf yok, şart yok; sadece sevgiyle.