Doğanın kalbine dokunan ezgi,
Her yaprakta bir nota, her rüzgarda bir şiir.
Dağların mağrur duruşu, nehrin mırıltısı,
Sonsuz mavilikte bir özgürlük, kanat çırpan kuşlar.
Yeşilin bin bir tonuyla bezeli dünya,
Her köşede farklı bir hikaye, yaşamın dokusu.
Tomurcuk tomurcuk açan çiçekler, seher vakti,
Yavaş yavaş yükselen güneşin altın sarısı.
Mis gibi toprak kokusu, yağmur sonrası,
Hayat bulur kurumuş dallar, can suyuyla.
Böceklerin vızıltısı, doğanın müziği,
Bir armoni içinde, doğa özgürce soluk alır.
Gökyüzüne uzanan ağaçlar, kök salmış toprağa,
Her mevsim ayrı bir tablo, doğanın sergisi.
Karın beyaz örtüsü, yazın sıcak kucaklaması,
Doğa her gün yeni bir başlangıç, yeni bir umut sunar.
Dağlardan esen yel, vadilere nazik dokunuşu,
Mavi göllerin serin suları, içindeki yaşamın aynası.
Doğa ananın şefkati, hep bir sığınak, hep bir dost,
Bu kutlu şiir, doğanın kendisi, sonsuz bir saygıyla.