Anneannenin torununa sevgisi pek özeldir,
Her bakışında bir sevgi, her dokunuşta bir izdir.
Torunun adıyla açar her sabahını,
Bir ömür boyu sürecek sevdanın başlangıcıdır.
Oynaşır bahçede çiçekler, kelebekler arasında,
Anneannenin hikayeleri doludur masallarla.
Kimi zaman bir kahraman, kimi zaman bir prenses,
Her öyküde gizli, toruna duyduğu bitmez sevgi.
Öğretir sabırla dikişleri, mutfak sırlarını,
Torun gözlerinde merak, anneannenin yüzünde gurur.
“Bu börek böyle yapılır”, “İşte böyle ekilir bu çiçek”,
Her bir bilgi anneannenin torununa mirasıdır.
Gel zaman git zaman büyür çocuk,
Ancak değişmez anneannenin sevgisindeki derinlik.
Her daim korur, kollar, öğütlerle donatır,
Anneannenin yüreği, toruna yolladığı mektuplardır.
Bayramlar, doğum günleri daha bir anlamlı,
Anneanne ve torunu için kutlama bahanesi.
Eskimeyen fotoğraflarla doludur her köşe,
Ömür boyu sürecek bir dostluk pekişir her defasında.
Ve dönüp bakınca geriye, torun da anlar bir gün,
Bu kucak dolusu sevginin, bu sonsuz sabırın kıymetini.
Sımsıkı sarılır belki de yaşlı ellerine,
“Sen benim en güzel hediyesin,” der anneannesine.
Zaman akıp gider ancak sevgi kalır yine,
Anneanneden toruna geçer bu cevher, bu sine.
Kalpler birbirine kenetlenir, zorluklar hep birlikte aşılır,
Anneanne ve torun, hayatın mücadelesinde hep birlikte yürür.