Ablaya olan sevgi ve saygı, her daim içimizde bir ilham kaynağı olmuştur. Uzak ya da yakın olması fark etmez, onun varlığı hayatımıza anlam katar. Şimdi, bu duyguları kelimelere dökmeye çalışacağım bir şiirle ablama olan derin bağımı ve hislerimi ifade etmeye çalışacağım.
—
Ablam
Sığınak oldun dalgalar vurdukça,
Küçükken elinden tutan, güven buldum sendedir.
Anlatılamaz büyüsün, gözlerindeki yıldızlar,
Ağlarken sessizce yanımda duran sevgilidir.
Bir ışık gibi aydınlattın karanlık yollarımı,
Sen olmasaydın nasıl tanırdım umudu?
Her düşüşte elini uzatan yıldızım,
Dostum, yoldaşım, en kıymetlim.
Yıllar geçse de değişmeyen tek şey,
Seninle geçen her gün, hayatımın bereketi.
Küçükken sana hayran küçük kardeşin,
Büyüse de hep seni örnek alacak, şüpesiz.
Adın anılınca ısınır içim, gülümser yüzüm,
Her zaman kalbimdesin, sevgili ablacığım.