“Finnegans Wake” (Finnegan’ın Vahı), James Joyce’un en karmaşık ve çok katmanlı eserlerinden biridir. 1939 yılında yayımlanan bu roman, Joyce’un dilin sınırlarını zorlayarak yazdığı, geleneksel anlatı yapılarını ve dil kurallarını yıkarak oluşturduğu deneysel bir yapıttır. Kitap, genellikle anlaşılması zor, çok anlamlı ve çok dilli bir dil kullanır. Bu nedenle, kitaptan alıntılanan özlü sözler de genellikle karmaşık ve çok yorumludur.
Finnegans Wake’ten özlü sözler sunarken, bu sözlerin çoğunun kitabın genel bağlamı içinde daha derin anlamlar taşıdığını ve izole edildiğinde tam olarak anlaşılamayabileceğini unutmamak önemlidir. İşte Finnegans Wake’ten bazı özlü sözler:
1. “riverrun, past Eve and Adam’s, from swerve of shore to bend of bay, brings us by a commodius vicus of recirculation back to Howth Castle and Environs.”
– Kitabın ilk cümlesi, bir nehir akışını takip ederek başlar ve okuyucuyu döngüsel bir yolculuğa çıkarır.
2. “History is a nightmare from which I am trying to awake.”
– Joyce, tarihin tekrar eden bir kabus olduğunu ve insanlığın bu döngüden uyanmaya çalıştığını ima eder.
3. “A way a lone a last a loved a long the”
– Kitabın son cümlesi, kitabın başlangıcına bağlanarak döngüsel bir yapı oluşturur ve romanın bitmeyen bir döngü olduğunu gösterir.
4. “The seim anew. Disorder, order, sdisodrer.”
– Joyce, düzen ve düzensizliğin sürekli bir döngüsünü ve birbirine dönüşümünü vurgular.
5. “In the buginning is the woid, in the muddle is the sounddance and thereinofter you’re in the unbewised again, vund vulsyvolsy.”
– Joyce, dilin ve anlamın evrimini ve insanın bu süreçteki yerini betimler.
6. “Life, he himself said once, (his biografiend, in fact, kills him verysoon, if yet not, after) is a wake, livit or krikit, and on the bunk of our breadwinning lies the cropse of our seedfather.”
– Joyce, yaşamın ve ölümün iç içe geçtiğini ve birinin diğerini beslediğini anlatır.
Bu alıntılar, Joyce’un eserinin derinliğini ve karmaşıklığını yansıtır, ancak Finnegans Wake’in tam anlamıyla kavranması için kitabın bütün olarak okunması ve üzerinde düşünülmesi gerektiğini unutmamak önemlidir. Joyce’un dil oyunları, anlam katmanları ve kültürel referansları, her okuyuşta yeni keşiflere yol açabilir.