Göktürk Devleti, Türk tarihinin en önemli devletlerinden biridir ve 6. yüzyıldan 8. yüzyıla kadar varlığını sürdürmüştür. İlk Türk kağanlığı olan Göktürkler, Orta Asya’da geniş bir coğrafyaya hâkim olmuş ve çok güçlü bir siyasi yapı kurmuşlardır.
Devletin kurucusu Bumin Kağan, 552 yılında Göktürkleri bağımsız bir devlet olarak ilan etmiştir. Bu hareket, Türklerin kendi adlarını taşıyan ilk siyasi birliği olma özelliğini taşır. Bumin Kağan’ın ardından gelen hükümdarlar, çeşitli siyasi ve askeri başarılarla devletin sınırlarını genişletmiştir.
Göktürk Devleti’nin en parlak dönemleri, İstemi Yabgu ve Tardu dönemlerinde yaşanmıştır. Bu dönemde, Göktürkler, Bizans İmparatorluğu ve Sasaniler dahil olmak üzere birçok güçlü devletle diplomatik ilişkiler kurmuşlar ve kapsamlı ticaret ağları oluşturmuşlardır. Ayrıca, Göktürkler, Orta Asya’daki diğer Türk boylarını birleştirici bir rol oynamış ve Türk kültürünün yayılmasında önemli bir faktör olmuşlardır.
Ancak, iç çekişmeler ve hanedan kavgaları devletin zayıflamasına neden olmuş ve nihayetinde, Göktürkler 744 yılında Uygur Kağanlığı tarafından yıkılmıştır. Göktürklerin mirası, Türk tarihindeki diğer devletler üzerinde derin bir etki bırakmış ve Türklerin tarih sahnesindeki varlıklarını pekiştirmelerine yardımcı olmuştur. Devletin dil, sanat, hukuk ve yönetim alanındaki gelişmeleri, sonraki Türk devletleri üzerinde de etkili olmuştur. Göktürklerin kullanmış olduğu Orhun Alfabesi, Orta Asya Türk tarihinin yazılı kaynaklarını oluşturur ve bu döneme dair önemli bilgiler içerir.